พระราชบัญญัติเทศบาล พ.ศ. ๒๔๙๖

                

              

 

มาตรา ๕๐  ภายใต้บังคับแห่งกฎหมาย เทศบาลตำบลมีหน้าที่ต้องทำในเขตเทศบาล ดังต่อไปนี้

                 (๑) รักษาความสงบเรียบร้อยของประชาชน

                 (๒) ให้มีและบำรุงทางบกและทางน้ำ

                 (๓) รักษาความสะอาดของถนน หรือทางเดินและที่สาธารณะ รวมทั้งการกำจัดมูลฝอยและสิ่งปฏิกูล

                 (๔) ป้องกันและระงับโรคติดต่อ

                 (๕) ให้มีเครื่องใช้ในการดับเพลิง

                 (๖) ให้ราษฎรได้รับการศึกษาอบรม

                 (๗)  ส่งเสริมการพัฒนาสตรี เด็ก เยาวชน ผู้สูงอายุ และผู้พิการ

                 (๘)  บำรุงศิลปะ จารีตประเพณี ภูมิปัญญาท้องถิ่น และวัฒนธรรมอันดีของท้องถิ่น

                 (๙) หน้าที่อื่นตามที่กฎหมายบัญญัติให้เป็นหน้าที่ของเทศบาล

              การปฏิบัติงานตามอำนาจหน้าที่ของเทศบาลต้องเป็นไปเพื่อประโยชน์สุขของประชาชนโดยใช้วิธีการบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี และให้คำนึงถึงการมีส่วนร่วมของประชาชนในการจัดทำแผนพัฒนาเทศบาล การจัดทำงบประมาณ การจัดซื้อจัดจ้าง การตรวจสอบ การประเมินผลการปฏิบัติงาน และการเปิดเผยข้อมูลข่าวสาร  ทั้งนี้ ให้เป็นไปตามกฎหมาย ระเบียบ ข้อบังคับว่าด้วยการนั้น และหลักเกณฑ์และวิธีการที่กระทรวงมหาดไทยกำหนด

 

มาตรา ๕๑  ภายใต้บังคับแห่งกฎหมาย เทศบาลตำบลอาจจัดทำกิจการใด ๆ ในเขตเทศบาล ดังต่อไปนี้

                   (๑) ให้มีน้ำสะอาดหรือการประปา

                   (๒) ให้มีโรงฆ่าสัตว์

                   (๓) ให้มีตลาด ท่าเทียบเรือและท่าข้าม

                   (๔) ให้มีสุสานและฌาปนสถาน

                   (๕) บำรุงและส่งเสริมการทำมาหากินของราษฎร

                   (๖) ให้มีและบำรุงสถานที่ทำการพิทักษ์รักษาคนเจ็บไข้

                   (๗) ให้มีและบำรุงการไฟฟ้าหรือแสงสว่างโดยวิธีอื่น

                   (๘) ให้มีและบำรุงทางระบายน้ำ

                   (๙) เทศพาณิชย์